เวลาคนเรามันคิดอะไรแล้ว มั่นใจว่าดี มันก็ให้เวลากับมัน เพราะคิดว่าดี ทำเลย แต่บางทีก็ลิมมอง ศักยภาพของตัวเอง ในเรื่องของเวลา ที่มันมีจำกัด เราไม่สามารถเพิ่มชั่วโมงในแต่ละวันได้ มันมีจำกัด แต่เราจะเพิ่มงานใหม่เข้าไปอีกในเวลาเท่าเดิม ลิมคิดครับว่ามันจะทำได้อย่างไร  ได้แต่หลงคิดไปเองว่า เราทำได้ เราทำได้ แต่มานั่งมึนอีกที ตอนที่จะทำจริงๆ ว่าเวลานะมันมีพอมั๊ย  ยกตัวอย่างเช่น ตอนนี้มีงานอยู่สามงาน ยังไม่เสร็จเลยสักงาน แต่มีงานที่สี่เข้ามาอยากที่จะทำงานที่สี่ด้วย โดยที่สามงานก่อนหน้านี้ยังไม่เสร็จ คิดเอาเองครับท่านผู้อ่านว่า มันจะทำได้มั๊ย  ในเวลาที่มีเท่าเดิม  ครับสุุดท้ายงานที่สี่ ก็ต้องหยุดไว้ก่อน รอให้งานสามงาน ก่อนหน้านี้ งานใดงานหนึ่งเสร็จไปก่อน งานที่สี่ถึงจะมาได้ มันก็เหมือนกันในแต่ละวันหละครับ มีงานที่ต้องทำหลายงานมาก เราก็ต้องเลือกทำงานที่สำคัญก่อน ครับ พวกที่มีไอเดียมากๆ อย่างผู้เขียน อย่าลิมคิดเรื่องเวลานะครับ มันมีจำกัด ทำนะทำได้ แต่ไม่ใช่ทำทุกเรื่องในเวลาเดียวกันได้ นั่นก็คือ มันต้องมีลำดับของงาน ไม่มีใครทำให้เรายุ่งได้หละครับนอกจากตัวเราเอง คิดให้มากครับ ว่า ถ้าไม่ทำมันตอนนี้แล้วเป็นอะไรมั๊ย และคำถามที่สำคัญเลย ก็คือ มีเวลาพอที่จะทำมันมั๊ยครับ